Op 12 november maakten zorgverzekeraars hun polissen voor 2025 bekend, waarin de restitutiepolis volledig is geschrapt. Dit besluit heeft tot onrust geleid, vooral onder patiënten en aanbieders van ongecontracteerde geestelijke gezondheidszorg (ggz). Volgens belangenorganisatie MIND kan het verdwijnen van de restitutiepolis leiden tot een afname van het ongecontracteerde ggz-aanbod en een verdere toename van de wachttijden. Ook in de Tweede Kamer zijn hierover vragen gesteld.
Probleem: Onvoldoende toegang tot complexe ggz
De wachttijden in de ggz zijn al jarenlang te lang, vooral voor mensen met complexe psychische aandoeningen. Veel aanbieders richten zich liever op minder complexe gevallen vanwege de financiële en administratieve voordelen. Complexe behandelingen worden als minder rendabel gezien en zijn moeilijk te contracteren, mede door het gebrek aan duidelijke diagnosen en behandeltrajecten. Zorgverzekeraars ervaren ook privacybarrières bij het beoordelen van deze zorg.
Volledige vergoeding van ongecontracteerde zorg is geen oplossing
Het verhogen van de vergoeding voor ongecontracteerde zorg tot 100 procent is volgens experts geen oplossing. Dit zou het probleem zelfs verergeren door:
- Minder contractering: Zorgaanbieders hebben minder prikkels om contracten te sluiten.
- Kostenstijging: Een grotere vergoeding stimuleert overconsumptie en verhoogt de zorgpremies aanzienlijk.
- Kwaliteitsverlies: Zonder contracten ontbreekt controle op zorgkwaliteit en kosten, terwijl misbruik moeilijker is te voorkomen.
Deze aanpak zou vooral kwetsbare groepen met een laag inkomen benadelen.
Kleinschalige zorgaanbieders
Ongecontracteerde zorg is en blijft voor kleinschalige aanbieders een probleem. In elk relevant overleg moet Vereniging SPOT dit keer op keer aangeven. De Nza heeft recentelijk aangegeven dat 50% van de zorgaanbieders een zogenoemde micro-aanbieder is, hoe komt het dan toch dat onze leden steeds moeten strijden? Als er meer kleinschalige zorgaanbieders zijn, overstijgen we de 50% en moet er rekening worden gehouden met de zogenoemde kleinere partijen.
Een te groot aandeel niet-gecontracteerde zorg kan leiden tot een te grote versnippering van het zorgaanbod en kan de transformatie naar passende zorg belemmeren. Als je geen contract krijgt als kleine zorgaanbieder, moet je vaak in onderaanneming je diensten verlenen voor bestaansrecht. Een ongecontracteerde zorgaanbieder moet vaak incourante diensten verlenen waardoor de zorgaanbieder niet doelmatig kan leveren.
Gelukkig ziet Vereniging SPOT steeds meer ketenpartijen die het probleem serieus nemen. Voorbeelden en ervaringen uit de praktijk helpen ons om het probleem inzichtelijk te maken. Het is daarom van belang dat zorgaanbieders hun ervaringen delen, en wij sporen onze leden dan ook altijd aan om dit te doen. Ben je geen lid van SPOT? Neem vrijblijvend contact met ons op en we kijken graag naar de mogelijkheden.
Bron: Zorgvisie