Het tekort aan persoonlijke beschermingsmiddelen, vooral mondkapjes, wordt steeds nijpender. In de niet-acute zorg leidt dit soms tot angst bij zorgverleners en cliënten, die zich in de steek gelaten voelen en niet meer veilig zorg kunnen verlenen/ontvangen.
De Tweede Kamer heeft op woensdag 18 maart jl. een motie aangenomen om de regering actief beschermingsmiddelen in te laten kopen, beschermingsmiddelen zo nodig te vorderen en in te zetten op binnenlandse productie. Deze motie is een opsteker en een goed signaal, maar het gevoel van urgentie bij het Kabinet en het ministerie van VWS is niet of nauwelijks merkbaar. Dat zal waarschijnlijk te maken hebben met de primaire inzet op voldoende beschermingsmiddelen in ziekenhuizen en bij huisartsen, die begrijpelijk is, maar waardoor de noodzaak voor de zorgverleners in de woon- en thuiszorg enorm wordt onderschat.
Enkele praktijkvoorbeelden van de problematiek:
- Malafide aanbieders bieden mondkapjes aan tegen woekerprijzen, soms tegen het 20-voudige van de gemiddelde verkoopprijs in februari. Zorgaanbieders doen noodgedwongen bestellingen tegen kosten die niet worden vergoed en die een behoorlijk beslag leggen op de budgetten die bedoeld zijn voor de zorgverlening;
- Zorgaanbieders in de niet-acute zorg worden van het kastje naar de muur gestuurd door de organisaties die belast zijn met de coördinatie;
- Particulieren lopen vrolijk rond met mondkapjes die de echte risicogroep, de zorgverleners, hard nodig hebben;
- Er ontstaat een run op andere beschermingsmiddelen en hulpmiddelen met een enorm prijsopdrijvend effect;
- Zorgaanbieders staken de instroom van nieuwe cliënten door een gebrek aan beschermingsmiddelen;
- Het schrijnend tekort aan mondkapjes én desinfectiemiddelen ondermijnt de doelstellingen op het gebied van preventie.
Kortom, snelle actie is noodzakelijk!
SPOT heeft een verzoek gedaan aan het ministerie van VWS om snel maatregelen te nemen. Als er geen snelle ingrepen volgen (zoals invorderingsmogelijkheden, een verkoopverbod van bepaalde types mondkapjes voor particulieren, binnenlandse productie en inkoop van aanzienlijke volumes door de overheid) dan wordt het besmettingsrisico steeds groter en worden zorgverleners -en de samenleving- enorm geraakt!